میگن هیچ عشقی تو دنیا

مثل عشق اولی نیست

میگذره یه عمری اما

از خیالت رفتنی نیست

داغ عشق هیچکی مثل

اون که پس میزنتت نیست

چه بده تنهاشی وقتی

هیچ کسی هم قدمت نیست

چقده سخت بدونی

اون که میخوایش نمیمونه

که دلش یه جای دیگس و

همه وجودش مال اونه

چه بده برای اونکه

جون میدی غریبه باشی

بگی میخوام با تو باشم

بگه میخوام که نباشی

میگن هیچ عشقی تو دنیا

مثل عشق اولی نیست

میگذره یه عمری اما

از خیالت رفتنی نیست

داغ عشق هیچکی مثل

اون که پس میزنتت نیست

چه بده تنهاشی وقتی

هیچ کسی هم قدمت نیست

چقده سخت بدونی

اون که میخوایش نمیمونه

که دلش یه جای دیگس و

همه وجودش مال اونه

چه بده برای اونکه

جون میدی غریبه باشی

بگی میخوام با تو باشم

بگه میخوام که نباشی

 بی وفایی کن وفایت می کنن .. با وفا باشی خیانت می کنن

مهربانی گرچه آیین خوشیست ..  مهربان باشی رهایت می کنن

 ای که از کلک هنر نقش دل انگیز خدایی       حیف باشد مه من کین همه از مهر جدایی

 دی کودکی به دامن مادر گریست زار          کز کودکان کوی به من کسی نظر نداشت

اطفال را به صحبت من از چه میل نیست    کودک مگر نبود کسی کاو پدر نداشت

جز من میان این گل و باران کسی نبود      کو موزه ای به پا و کلاهی ه سر نداشت

آخر تفاوت من و طفلان شهر چیست         آیین کودکی ره و رسم دگر نداشت

هرگز دون مطبخ ما هیزمی نسوخت         وین شمع روشنایی از این بیشتر نداشت

همسایگان ما بره و مرغ می خورند          کس جز من و تو قوت ز خون جگر نداشت

بر وصله های پیروهنم خنده میکنند          دینار و درهمی پدر من مگر نداشت

خندید و گفت آن که به فقر تو طعنه زد       از دانه های گوهر اشکت خبر نداشت

از زندگانی پدر خود مپرس از آنک             چیزی به غیر تیشه و داس و تبر نداشت

بس رنج برد و کس نشمردش به هیچ کس    گمنام زیست آنکه ده و سیم و زر نداشت

          نساج روزگار در این پهن بارگاه       از بهر ما قماشی از این خوبتر نداشت

     نشان خانه و ساحل شکیبایی است 

                                              دلت غریب تر از مرغ های دریایی است
به جای اشک از چشمت ستاره می بارد
                                            نگاه های تو در شب عجب رویایی است
بهار از دم گرم تو زنده می گردد 
                                        سخن بگو که سخن گفتنت مسیحایی است
سرک کشیدنت از پنجره زیباست
                                                 عبور کردنت از کوچه تماشایی است
کسی به عمق وجود تو پی نخواهد برد
                                           به روح عشق قسم روح تو اهورایی است
از ان شبی که از این شهر مرده کوچیدی
                                               همیشه ورد زبانم چرا نمی ایی است
بیا و از قفس انزوا رهایم کن
                                            اتاق کوچک من بی تو گور تنهایی است

   خسته بر راهت رسیدم جام عشق را سر کشیدم

                                                    در کمان ابروانت عشق را من جمله دیدم

   در تمام عاشقان من جز تو معشوقی ندیدم

                                                    در پس آن خنده هایت نور دیدم فهم دیدم

    در نگاه گل فشانت طعم دنیا را چشیدم

                                                  وانگه آن چشمان ندیدم زندگی را تیره دیدم 

    گر خم ابرو بدیدم دل از این دنیا بریدم

                                                 من در آن رخسار زیبا از لبانت بوسه چیدم

                         من در این دنیا برایت چه ستم ها یی کشیدم

   خسته بر راهت رسیدم جام عشق را سر کشیدم

                                                    در کمان ابروانت عشق را من جمله دیدم

   در تمام عاشقان من جز تو معشوقی ندیدم

                                                    در پس آن خنده هایت نور دیدم فهم دیدم

    در نگاه گل فشانت طعم دنیا را چشیدم

                                                  وانگه آن چشمان ندیدم زندگی را تیره دیدم 

    گر خم ابرو بدیدم دل از این دنیا بریدم

                                                 من در آن رخسار زیبا از لبانت بوسه چیدم

                         من در این دنیا برایت چه ستم ها یی کشیدم